یکتا پروردگار عالم در کتاب خویش به صراحت می فرمایند:
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون(حجر/9)
“البته ما قرآن را بر تو نازل کردیم و ما هم آن را محققا محفوظ خواهیم داشت.”
مراد از ذکر در این آیه شریفه، هم قرآن است و هم ولایت امیرالمومنین علیه السلام؛ چراکه به گفته نبی مکرم صلی الله علیه و آله و سلم این دو تا قیامت از هم جدا نمی شوند. علی ای حال، غرض چیز دیگری است.
در سنن ابن ماجه، ج 1، ص 625، کتاب النکاح، باب 36، ح 1943? روایت شده است:
عایشه مىگوید: که آیه رضاع کبیر (یعنی زنى جهت محرم شدن، میتواند مرد بالغ را شیر دهد!) و نیز آیه رجم (مراد از آیه رجم، مطابق آنچه در پاورقى صحیح مسلم آمده (کتاب الرضاع، ح 26) این است: «الشیخ والشیخة إذا زنیا فارجموهما» و در بعض اقوال با اضافه کلمه «البته» یعنى: اگر پیرمرد و پیرزنى زنا کردند حتما آن دو را سنگسار کنید.) در قرآن بوده و در ضمن صحیفهاى زیر رختخوابم قرار داشت و چون ما به مرگ رسول خدا صلىاللهعلیهوآله مشغول شدیم، داجن (بره یا بزغالهاى که در اطاق نگهدارى مىشد) آنرا خورد! موضوع اول: بفتوای مولوی های اهلسنت هرکس قائل به تحریف قرآن باشد، کافر است. نتیجه: شما قضاوت کنید؛ اگر چیزی بنویسیم، گویند وحدت شکن هستید! پسوند: مولوی های اهلسنت هم اکنون بر طبق این روایت صدور فتوا کرده اند و گفته اند زن می تواند با شیر دادن به مرد بالغ، با وی محرم شود. این فتوا به رضاع کبیر مشهور است. منبع:www.zarbateheydari.bogfa.com
موضوع دوم: در روایت فوق، عایشه قائل به تحریف قرآن (نابودی بخشی از آن) شده است.